Recensie Black Tusk

Een loeiend luchtalarm als intro: laat dat de toon zetten voor de behandeling van Black Tusk uit Savannah, Georgia. Met hun genre op het kruispunt tussen Heavy Metal, Hardcore Punk en Sludge/Grunge brachten zij een vertoning die energiek enstraight forward was, maar die, net als het luchtalarm in het begin, ongeïnspireerd leek.

Met twee lead zangers voorzien van simpele zanglijnen en een ietwat rommelige algemene klank (eerlijk is eerlijk: het hoort een beetje bij de stijl die ze spelen, maar toch…) lijkt Black Tusk jammer genoeg geregeld in herhaling te vallen. Je kan de band typeren als de band van de ‘opgekropte energie’ van de avond, maar de energieke uitlatingen van het publiek bleven, op wat excentriek hoofdknikken na, nagenoeg uit. Conclusie: de publieke appreciatie was niet slecht, maar in overeenstemming met het niveau van de band zelf.

< Levi Poelmans >