Recensie Solange op Pukkelpop 2017

Het is er dan toch nog van gekomen deze festivalzomer: een optreden van Solange. Nadat ze eerder zeer last minute – terecht niet naar de zin van heel wat fans overigens – haar headlineroptreden op Dour cancelde kwam er het bericht dat ze op Pukkelpop zou aantreden op het hoofdpodium. Daar zette ze een pokkesaaie set neer die meer blues in zich had dan ritme. Het zusje van Beyoncé vond het noodzakelijk dat ze als choreografe van haar eigen show vermeld zou worden. Een Sidi Larbi Cherkaoui is ze echter nog lang niet. Viel dat even tegen wat ze op het podium bracht! Veel verder dan erg repetitief de kop naar voor gooien zodat de weelderige haardos naar beneden reikte, of het linkerbeen wat opzij buigen, kwam ze kennelijk niet. De backdrop was wit met een rode cirkel en leek zo te verwijzen naar de Japanse vlag. Finaal voelde haar concert net als dat van Lana Del Rey op TW Classic vorig jaar en Lollapalooza Paris dit jaar aan: foute plaats en vooral foute timing. Het hypeje dat media in ons land rond Solange proberen te creëren, is ongepast. Dat ze een slot kreeg op het hoofdpodium van Pukkelpop van tien voor negen tot tien voor tien was gewoon too much too soon voor haar. Ook voor de toeschouwers kennelijk die met veel minder voor het hoofdpodium stonden dan je zou verwachten voor ‘de zus van’.

In 2008 zagen we Solange al het voorprogramma doen van Alicia Keys in het Sportpaleis. De R&B-artieste timmert dus al een tijdje aan haar weg en probeert vooral uit de schaduw te komen van haar veel bekendere zus. Toen schreven we ‘Solange bewees dat ze nog niet tot de knieën van haar zus geraakt. Vocaal kan ze wel wat, alleen haar nummers konden langs geen kanten boeien.’ en ‘Nog veel boterhammetjes eten dus voor Solange eer ze kan tippen aan haar zus. Of misschien gewoon betere songschrijvers zoeken…‘ Bijna tien jaar later blijven we achter die stelling staan. De Amerikaanse 31-jarige artieste was op Pukkelpop ook iets te veel met de camera bezig. Zeker, the camera loves her. Ook de zus van Beyoncé ziet er goed uit op het podium en op de videoschermen. Maar daardoor en het feit dat ze zo nodig wou dansen, vergat ze genoeg contact te maken met het publiek. De eerste rijen aan het hoofdpodium hebben wellicht genoten van haar optreden. Wie het geheel op een afstand gadesloeg, stelde vast dat het publiek zich niet of nauwelijks betrokken voelde en zelfs na verloop van tijd ook afhaakte. De zangeres leek overigens ook een erg ingestudeerde standaardset neer te zetten en gaf de indruk nog niet helemaal de oude te zijn na haar overvemoeidheidsverschijnselen waardoor ze haar optreden op Dour moest annuleren.

Dat is meteen een ontzettende uitdaging voor de wereldwijde muzieksector. Artiesten en bands verdienen nog nauwelijks hun boterham via muziek (tenzij je Ed Sheeran of zo zou heten) waardoor ze het van live optredens moeten hebben. Maar al te vaak zie je backstage oververmoeide artiesten die soms 5, 6 optredens na elkaar afwerken, en die daardoor soms letterlijk het noorden kwijtgeraken en hun tijds- en plaatsbesef verliezen. Een dagje vrij om de zoveel dagen, lijkt dus essentieel ook voor hen. Dat wil weliswaar wel zeggen dat boekingsdata van artiesten in de toekomst wellicht schaarser worden, terwijl de vraag dezelfde blijft of nog stijgt. Resultaat is dan dat de gage van de artiest de hoogte in zal gaan. En dat kan je als festival enkel opvangen door de ticketprijzen te verhogen of zoals Chokri dit jaar deed: door podia te schrappen en dus minder artiesten te boeken.

Als er op de donderdag van Pukkelpop 2017 overigens een frontvrouw de prijs voor beste looks (met korte coupe tegenwoordig), strakste lichaam, sympathiekste uitstraling (hoewel die wallen een korte nacht verrieden), en leukste dansmoves verdiende, dan was het wel Lara Chedraoui van Intergalactic Lovers. Lara leek wel de ganse tijd, niet zelden door het tegenlicht wellicht, te solliciteren voor een rol als catwoman in de volgende Batmanfilm in een Marquee die uitpuilde van het volk. Tot meters buiten de tent volgden de Pukkelpoppers het optreden.

< Bert Hertogs >