Recensie Bad Trip

Wie dit najaar naar een Vlaamse komedie in de bioscoop wil trekken, heeft keuze uit F.C. De Kampioenen of Bad Trip. Die laatste film van Dries Vos gaat over Sebastiaan (Ben Segers) die op een feestje zat over een tafel valt. Daaraan zitten enkele Joden die daardoor een drugsdeal aan hun neus zien voorbijgaan. Om het een en ander goed te maken, moet ie op enkele dagen tijd 16 kilo cocaïne zien te verkopen aan 400.000 euro. Sebastiaan sleurt zijn roommates Tim (Jonas Van Geel), Kris (Tom Audenaert) en René (Gene Bervoets) mee in zijn hachelijke situatie wanneer de drugsbende plotseling voor de deur staat en het geld komt opeisen. Sebastiaan wint wat tijd door te stellen dat ie het dubbele bedrag over enkele dagen zal weten neer te tellen.

Openen doet de film met Jonas Van Geel wiens personage maar niet slaagt om te leren auto rijden op de tonen van ‘Give it up’ van KC and the Sunshine Band. Bervoets speelt de rol van René die de drie als huurder hebben binnengehaald omdat ie zogezegd kanker had en nog maar een jaar te leven. Een jaar later is ie er nog steeds en heeft ie de gewoonte om samen te douchen met een van de andere bewoners van het appartement. Het levert een van de pot gerukte douchescène op tussen Bervoets en Tom Audenaert.

Bad Trip bevindt zich in het weinig subtiele komediegenre met wat gratuite boer- en scheethumor. Andere humoristische knipogen kunnen we dan weer wél erg smaken. Zo zien we René voor het eerst als zonderling achter het aquarium wat meteen doet denken aan de film Romeo en Julia. Ook The Godfather is in sommige scènes, uiteindelijk is het een actie/gangsterkomedie, niet ver weg. Vos steekt ook de draak met het genre wanneer de vier plots op een verlaten parking afspreken om hun plan uit te vouwen. ‘We hadden dat toch ook bij ons thuis kunnen bespreken?’ klinkt het niet eens onlogisch terwijl Sebastiaan antwoordt: ‘In films doen ze dat toch ook?’. Een van de sterkste grappen is voor Bervoets weggelegd wanneer iedereen bekijkt of die wel tijd kan vrijmaken om 16.000 enveloppes met 1 gram coke in te plooien, vullen en vervolgens aan de man te brengen. ‘Ik zit safe want ik heb een kunstenaarsstatuut.’ klinkt het. Hi-la-risch. De vier proberen eerst coke te slijten aan de schoolpoort aan minderjarigen, maar dat blijkt niet meteen zo’n succes. En in de discotheek halen ze nog lang niet het nodige bedrag bij elkaar. Sebastiaan verliest in de vrouwentoiletten ook even de focus op zijn hoofdopdracht. In plaats van kleine hoeveelheden te dealen, gaan ze op zoek naar potentiële afnemers van grote hoeveelheden, met alle risico’s van dien. Een clash tussen de Joodse maffia, een Turks drugkartel en enkele criminele motards waarvan de leider (gespeeld door Stefaan Degand) in zijn jacuzzi ‘Winterreise’ van Schubert zingt, lijkt onafwendbaar. Winterreise gaat overigens over het zoeken naar jezelf. En wil dat net de situatie zijn waarin Tim verkeert: een onbetaalde factuur, de nakende verhuis om voor het eerst samen te gaan wonen, zijn niet al te spannende job om computerles aan ouderlingen te geven … Is het dit wel wat ie wil?

Met stip heeft Bervoets met René het grappigste personage gekregen in deze van de pot gerukte film. Hij mag Tom Audenaert neerhalen en verdoven door hem te schieten alsof ie op een wild beest in de jungle schiet. Met Jonas Van Geel heeft ie dan weer een filosofisch gesprek in de auto: ‘Je moet niet proberen iets te worden. Je moet proberen te zijn.’ en daarna stelt ie droogweg dat ie toiletpapier overroepen vindt. ‘Voor een echte indiaan is het leven nooit gedaan.’ zo lijkt het althans ook in deze prent. Bervoets krijgt de laatste scène van de film, tijdens de aftiteling, waarbij hij alles inzet tijdens het pokeren en verliest … Het zet de deur open voor een sequel. Benieuwd of Vlaanderen daarop zit te wachten en deze Bad Trip weet te smaken.

< Bert Hertogs >