Recensie De Buurtpolitie Het Circus ★★★1/2

Elke overeenkomst met bestaande bedrijven en personen berust op toeval zien we in de end credits van De Buurtpolitie Het Circus. Beetje vreemd als je weet dat Circus Salto écht bestaat. In hun jongste film zien we de Buurtpolitie kampen met onder andere een succesvolle plofkraak, gauwdieven, valse tickets, een carjacking, kidnapping, sabotage en vergiftiging. Voor geen meter is de prent geloofwaardig en zelfs de acteurs lijken hetzelfde erover te denken. De Buurtpolitie is best een aangename film als je een komedie verwacht waar de acteerprestaties zo van de pot gerukt slecht zijn en zo ongeloofwaardig – bijna alle emotie lijkt eruit gezogen – dat je niet verbaasd bent dat er in een zeer goed gevulde bioscoopzaal een paar keer goed gelachen wordt door de toeschouwers. En neen, dat gebeurt niet alleen wanneer een kameel ervandoor blijkt te zijn gegaan met het ondergoed van Staf (Luc De Rick).

De film – die qua spanningsboog, afwisseling en taalspelletjes (met o.a. ‘We gaan de show laten doorgaan. We gaan ze uit hun tent lokken’ en ‘eenden in de ganse …’) beduidend beter is dan De Buurtpolitie de Tunnel - is nog maar net begonnen en we tekenen al de eerste billenkletser op van de prent. Het crimineel duo Benny (Maarten Schuermans) en Cindy (Sarah Van Overwaelle) zet een ezel- en zebramasker op wanneer het een plofkraak pleegt. Cindy noemt Benny een ezel terwijl hij wel een zebramasker op heeft. Dat moet ie haar dus eventjes fijntjes melden. Een vrouw die slachtoffer is van een carjacking (Ulrike Maris) en een slag in het gezicht kreeg, kan in geen tijd een beschrijving geven van de daders: een ezel en een zebra. Hooguit is ze een beetje buiten westen geweest. Een slachtoffer van ongewenste intimiteiten en moordpoging (via wurging) is in geen tijd op een paar rode plekken in de hals na, terug de oude, … Als dat reality is, zo snel voorbij de leefwereld van het slachtoffer gaan, de emoties, de shock, enz. die het beleeft, wegfilteren, dan geef je bewust jonge kijkers een verkeerd beeld mee. Wat de Buurtpolitie echter wel educatief belangrijk vindt om mee te geven is waarom er plofkraken zijn: omdat door de druk van de explosie het systeem dat bankbiljetten ontwaardt via verf uitgeschakeld wordt. Dat dergelijke informatie mensen met slechte bedoelingen kan aanzetten om een lucratief appeltje voor de dorst te gaan zoeken door even een geldautomaat op te blazen, zonder enige vermelding van de risico’s voor de daders zelf, de buurt (stabiliteit gebouwen, …), laat staan welke gevangenisstraf daarop staat, is totaal onaanvaardbaar vinden we. Al is het maar omdat plofkraken een plaag vormen.   

Het valt overigens ook op hoe weinig empathie de agenten van de Buurtpolitie hebben voor slachtoffers. Zelfs hun eigen agenten zijn minder prioritair dan het imago en op een goed blaadje staan bij de burgemeester (Chris Cristijn), blijkt uit het gedrag van commissaris Roger (Willy Herremans). Kijk, dat is toch problematisch dat zo’n vertekend beeld van de politie wordt getoond aan erg veel kinderen. Alsof zoiets als slachtofferbejegening en -hulp niet bestaat. Alle clichés rond de politie worden ook bovengehaald. Wanneer slachtoffers van de valse ticketverkoop voor het circus aangifte komen doen, is de rij lang, duurt het lang eer iedereen geholpen wordt, en vooral: gebeurt dat allemaal met pen en papier. Of hoe de bureaucratie, het inefficiënte ambtelijke apparaat en het beperkte IQ en/of EQ van hen kennelijk getoond moet.

Wanneer Benny en Cindy op de hielen gezeten door de politie het geld van de plofkraak in een put steken om het later te gaan ophalen, hebben ze pech. Net op die plek stelt Circus Salto haar tent op. Barry blaft dan wel de ganse tijd, op vraag van commissaris Roger wordt het sporenonderzoek daar gestaakt, wat achteraf een kapitale fout blijkt en in een normaal korps niet zonder gevolgen zou blijven. Benny en Cindy hebben 250.000 euro in bewaring gekregen van de crimineel Alex Poncelet (Pascal Maetens). Ze hebben dat geld uitgegeven aan dure zaken zoals handtassen en schoenen. Ze hadden niet gedacht dat Poncelet vervroegd zou vrijkomen. Dus moesten ze in allerijl zo veel geld zien te vinden. Met een plofkraak dachten ze dat te kunnen doen, wat onder de categorie zware criminaliteit valt. Dat het duo om toch nog wat geld bij elkaar te harken om aan Poncelet te bezorgen, overgaat door als clowns gauwdiefstallen te plegen en als leeuwentemmer en leeuw valse tickets te verkopen voor het circus, is totaal ongeloofwaardig.  Waarom zou iemand die zware feiten pleegt zich met klein prutswerk gaan bezighouden? Veel geloofwaardiger zou net het tegenovergestelde zijn, het duo klein zien beginnen en steeds grotere criminele feiten zien plegen.

De opening credits van De Buurtpolitie Het Circus, die er tamelijk laat komen, waarin we enkele circusacts zien, is echt wel knap gefilmd, net als een paar shots met een drone de low budgetfilm toch wat meer elan geven. Hier zie je gewoon hoe gefnuikt een creatief team onder leiding van regisseur Dennis Vanslembrouck soms is door de beperkte middelen maar ook door het concept scripted reality zelf. Al die kritiek zal de makers wellicht worst wezen. Immers, ‘The show must go voort’ volgens Roger, meteen een van de meest hilarische quotes uit de film al is die van Floor: ‘ik zie je nog steeds zitten… in den bak’ ook niet slecht.

< Bert Hertogs >