Recensie Jill Shaw

Jill Shaw, in het dagelijkse leven Jill Van Vooren, 18 lentes jong (in april wordt ze 19) is een overlever. Terwijl van weinig artiesten of bands die deelnamen aan Junior Eurosong nog een spoor te bekennen valt, zag de muzieksector in de helft van het duo Jill & Lauren dat in 2010 ons land vertegenwoordigde op het Junior Eurovisiesongfestival met “Get up” potentieel. “Summer Sucks” werd een zomerhitje in 2012. In de Arenberg bleek dat het tienervolkje deze blonde Gentse nog lang niet vergeten was.

Van Vooren volgt een muziekopleiding aan de hogeschool en pendelt af en toe naar New York om aan eigen nummers te werken. Openen deed ze trouwens haar set met “Summer sucks”. Bij “so do you” wijst ze plagerig naar gitarist Michael Asnot die haar op akoestische gitaar begeleidt. In een cover van Jessie J laat Van Vooren horen dat ze krachtig durft doorzingen. Commercieel gezien heeft ze heel wat te bieden.  Shaw heeft namelijk de looks en de navelbuik die Britney al lang niet meer heeft. The camera loves her. Bekijk de videoclip van “Summer Sucks” en u weet wat we bedoelen. Dát is voor een artieste een ongeziene troef in muziekland. Daarbovenop komt dat Jill Shaw met de jaren straffer is geworden als zangeres dankzij coaching. Ook dat beamen de bakvissen achter ons. “Ik wist niet dat die zo goed kon zingen”, klonk het.

Het eigen “All for you” klinkt ons iets te repetitief in het refrein. Ook het publiek denkt daar zo over want het klapt wel spontaan mee tijdens “I dare you” dat Asnot weliswaar te hoog inzet. Ondanks het foutje komen de fans los. Surfergirl Jill ziet de golven rechts vooraan en links achteraan in het publiek en surft op die golven mee. Goed dat ze ziet vanwaar de respons komt. Maar als artieste moet ze leren niet te wachten op de juiste golf, maar wel die golven zelf creëren bij het publiek. Geen idee wat er in een muziekopleiding tegenwoordig wordt onderwezen, maar die mogen wat ons betreft de focus (wat meer gaan) leggen op bewegingsleer,  podiumtechnieken en (non-)verbale interactie met het publiek.

Met “Jullie komen toch ook een beetje voor mij, hé?” dingt Shaw naar bevestiging en toont ze ons dat ze zich iets te veel als underdog opstelt. Een luid uitgegild “ja” volgt uit de 500 kelen. Na “We found love” van Rihanna en een cover van Rita Ora neemt Jill Shaw afscheid van de Arenberg. Maar eerst volgt nog een foto van het publiek wat opnieuw voor erg enthousiaste reacties zorgde. “I love you Jill” roept iemand het uit. Binnenkort trekt Jill Shaw opnieuw naar NY voor schrijfsessies. Bedoeling is dat er een album komt. Aan liefde bij de fans alvast geen gebrek.

< Bert Hertogs >