Recensie The Brahms

The Brahms is een Nederlandse band uit Utrecht. Hun eerste EP “Muraki” kwam vorig jaar uit en nu is de groep volop bezig aan zijn debuutplaat. De songs kunnen omschreven worden als opgewekte indiepop met een lekker catchy deuntje. The Brahms speelde al in het voorprogramma van The Kooks en OK GO en laat die artiesten nu net hun muziek perfect samenvatten. Zomerse frivoliteit en melodieuze nummers daar staat de band voor.

Het viertal weet het talrijk opgekomen publiek meteen te plezieren met vrolijke deuntjes en opgewekte gitaren. Wat opvalt aan de looks van de zanger is zijn sterke gelijkenis met die van de frontman van The Wombats. Ook wanneer “Lovers“ weerklinkt, zijn deze catchy melodieën gelijkaardig aan The Wombats. De groep probeert om het publiek actief bij de show te betrekken: handjes klappen, meezingen en zwaaien, alles hoort er bij. Wanneer “Homerun“ weerklinkt, stijgt het aanstekelijkheidsniveau de volle 100%. Met de deur in huis vallen, noemt dat.

The Brahms staat ook jolig mee te springen bij deze uitgelaten melodieën. De groep brengt dan ook springerige muziek waar niemand kan bij stilstaan. De beginperiode van Foals was nog nooit zo dichtbij. Soms laat de band naast zijn hoekige melodieën ook wel eens een vette gitaarsolo horen. Vooral bij “Lover‘s Heart“ is de combinatie van beide zeer treffend. In maart komt er een nieuwe EP aan en die nummers worden ook uitgebreid voorgesteld. Ze maken alvast van hetzelfde laken een broek. De volledige zaal is ondertussen aan het springen door deze dansbare muziek. “Golden“ is de perfecte afsluiter die het publiek nog voor een laatste keer doet dansen.

< Niels Bruwier >

De setlist:

1. Lovers
2. Windsor
3. Homerun
4. She Moves
5. Lover‘s Heart
6. Shoulder Blades
7. Lean On (cover Major Lazer)
8. Jerusalem
9. Backseat
10. Golden