Recensie Dua Lipa

Dua Lipa bracht in de Ancienne Belgique naar verluidt haar grootste show van haar tour totnogtoe. De Brusselse zaal was dan ook al een tijdje uitverkocht en voornamelijk gevuld met meisjes, tieners en jonge twintigers. De Brits-Kosovaarse bracht ook behoorlijk wat Kosovaren op de been in onze hoofdstad die met hun rood-zwarte vlaggen wapperden.  Dua Lipa bracht op een uurtje tijd een standaard elektropop-optreden volgens het boekje. Weinig op aan te merken behalve dan dat de set behoorlijk voorspelbaar was.

Dua Lipa heeft dan ook een standaardset onder de arm die weinig improvisatie toelaat. Alsof het nog volop zomer is, komt ze met zonnebril, zwart topje en zwarte korte rok het podium op nadat haar drie muzikanten, twee gitaristen die tevens de synths bespelen en een drummer, de intro gespeeld hebben. Haar naam verschijnt in neon letters achteraan het podium. Links en rechts staan vijf neonstaven opgesteld. Daarmee doet ze het. Het moet gezegd dat de zangeres er erg goed uit ziet, ze beweegt goed, lekker sensueel op het podium, met glijdende bewegingen, en is dan weer strak en scherp in haar arm-en hand moves. Hitsig als ze op het podium staat, krijgt ze de handjes van het publiek in de lucht via het zeer percussieve ‘Dreams’.

Zowat elk nummer zet ze ook om in gestures die bij de lyrics passen. Tijdens ‘Bad together’ doet ze met haar slanke wijsvinger een ‘neen’-teken, in ‘Blow your mind’ steekt ze haar middelvinger op, bij ‘New love’ maakt ze een hartje met duimen en wijsvingers en in ‘Room for two’ doet ze alsof ze met haar vuist op een imaginaire deur klopt terwijl ze ‘knock knock’ zingt.  Coherent noemen we dat maar ook wat voorspelbaar en als je wil braaf ook. Heerlijk is haar hese stem, vooral in de hoge noten en het middenregister. Wanneer ze in de kelder van haar timbre blijft hangen zoals in de strofe van ‘For Julian’ kan ze ons echter niet overtuigen.  

Erg origineel is het allemaal niet wat ze brengt, omdat ze zich nestelt in het clubje zangeressen als Ella Eyre en Jess Glynne, die ook elektropop brengen met hun karakteristieke wat hese stem. Opener ‘Last dance’ is het eerste smartphone-moment van de avond, maar lang niet het laatste. Tijdens ‘Blow your mind’ laat ze enkele fans mee op het podium dansen die uiteraard dat moment graag registreren. Een aanstekelijk nummer met dat herhalend kusgeluidje in verwerkt waarbij ze erin slaagt om de AB te laten opspringen. Dat ze een goede stem heeft bewijst ze tijdens ‘Thinkin’ bout you’ waarbij de hoofdpartij de zang is en ze enkel begeleid wordt door gitaar.

Haar hitje waarmee ze een week de eerste stek scoorde in de Vlaamse Ultratop singlelijst dit voorjaar bewaart ze als laatste voor ze aan de bissen begint. Dua Lipa springt in het rond, waardoor haar spaghettibandje van haar topje even van haar schouder afglijdt. Ze laat ‘Be the one’ meeklappen door de toeschouwers die het nummer niet aan het vastleggen zijn op hun smartphone, en laat het publiek massaal ‘I could be the one’ nazingen waarna ze de song opnieuw opbouwt in de frontstage.  ‘Hotter than hell’ trekt na verloop van tijd via drums helemaal open waardoor de song het derde smartphone-nummer van de avond wordt. Het nummer krijgt toepasselijk oranje belichting en rook mee.

Zeggen dat ze de toekomstige Queen of Pop wordt, wat in de promotekst georakeld wordt, is toch nog wat voorbarig en zeer speculatief. Daarvoor kleurde dit optreden ook veel te hard binnen de lijntjes en valt Dua Lipa – hoewel ze de looks en podium presence wel heeft - te weinig op tussen al het andere vocale vrouwelijke geweld in haar segment. Een goed optreden werd het in de AB dus. Niet meer en niet minder.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Intro
2. Last Dance
3. Dreams
4. Bad Together
5. Room For 2
6. Blow Your Mind (Mwah)
7. Want To
8. Thinkin‘ Bout You
9. New Love
10. Running
11. Genesis
12. Be the One

Bis:

1. For Julian
2. Hotter Than Hell